Το να ερωτευτείς μπορεί να αισθάνεται μαγικό – μέχρι να μην είναι αμοιβαίο. Οι περισσότεροι άνθρωποι είτε έχουν βιώσει είτε είδαν κάποιον που πέφτει σκληρά για ένα άτομο που δεν αισθάνθηκε το ίδιο. Ο συναισθηματικός πόνος που ακολουθεί μπορεί να είναι εξίσου έντονος με τη διάλυση, παρόλο που μια “πραγματική” σχέση μπορεί να μην υπήρχε ποτέ. Γιατί μας επηρεάζει τόσο βαθιά η αγάπη που δεν ανταποκρίνεται τόσο βαθιά; Πώς μπορείτε να αισθανθείτε τόσο συνδεδεμένος με κάποιον που δεν σας αγαπά πίσω;
Ο εγκέφαλος δεν περιμένει άδεια
Η αγάπη δεν είναι πάντα λογική. Η νευροεπιστήμη δείχνει ότι η ερωτευμένη αγάπη ενεργοποιεί το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, ειδικά τα μονοπάτια ντοπαμίνης – παρόμοια με την επίδραση των εθιστικών ουσιών. Η εμπειρία της ρομαντικής έλξης προκαλεί ισχυρές συναισθηματικές και φυσικές απαντήσεις. Στις αμοιβαίες σχέσεις, ο εγκέφαλος ανταμείβεται με συνέπεια. Αλλά σε απροσδόκητη αγάπη, καταλήγετε συχνά να κυνηγάτε διαλείπουσα ανταμοιβή– Ένα χαμόγελο, μια ευγενική λέξη, μια φευγαλέα στιγμή προσοχής. Αυτό το είδος απρόβλεπτης ενίσχυσης, γνωστό ως διαλείπουσα ενίσχυση, ενισχύει πραγματικά τη συναισθηματική προσκόλληση. Είναι η ίδια δυναμική που αγκιστρώνει τους καταναγκαστικούς παίκτες και όταν ο εγκέφαλός σας πιάσει σε αυτόν τον βρόχο, μπορεί να είναι απίστευτα δύσκολο να σπάσει.
Δεν πέφτετε για αυτούς. Πέφτετε για τη φαντασία
Η αδέσμευτη αγάπη τείνει να κολλήσει όχι λόγω του ποιος άλλος άνθρωπος πράγματι είναι, αλλά λόγω του ποιος φαντάζεστε ότι θα μπορούσαν να είναι – και αυτό που φαίνεται να αντιπροσωπεύουν. Συχνά προβάλλουμε τις ανεκπλήρωτες ανάγκες, τις ελπίδες ή τις ιδανικές ιδιότητες των συνεργατών μας. Όταν τα συναισθήματα αυτά δεν επιστρέφονται, το μυαλό δεν αφήνει πάντα να φύγει. Αντ ‘αυτού, μπορεί να διπλασιάσει και να χτίσει μια ακόμη πιο περίπλοκη φαντασία: “Αν μόνο με αγάπησαν πίσω, όλα θα ήταν διαφορετικά”. Και επειδή οι φανταστικές εμπειρίες μπορούν να προκαλέσουν σχεδόν την ίδια απελευθέρωση ντοπαμίνης με τις πραγματικές, η φαντασία γίνεται συναισθηματικά ανταμείβοντας από μόνη της. Αυτό το χημικό χτύπημα είναι δύσκολο να εγκαταλείψει-ακόμη και όταν ξέρετε ότι η αγάπη δεν είναι πραγματική.
Οι εγκέφαλοί μας είναι ενσύρματοι για να αναζητήσουν κλείσιμο, αλλά δεν το δέχονται πάντα, ειδικά όταν πονάει. Ακόμη και όταν η απόρριψη είναι σαφής, μπορεί να αισθάνεται αφόρητη να δεχτεί. Αντί να αφήσετε να πάει, το μυαλό σας μπορεί να παραμείνει κολλημένο επαναλαμβανόμενες συνομιλίες, να φανταστεί διαφορετικά αποτελέσματα ή να αναρωτιέται τι κάνατε λάθος. Αυτό δεν είναι απλώς άρνηση – είναι η προσπάθεια του εγκεφάλου να επιλύσει μια συναισθηματική σύγκρουση που αισθάνεται ατελείωτη, ακόμα και όταν, λογικά, είναι. Όσο μεγαλύτερο είναι το χάσμα ανάμεσα σε αυτό που ελπίζατε και τι πραγματικά συνέβη, τόσο περισσότερο το μυαλό σας λειτουργεί για να το κλείσει. Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτή η διαδικασία μπορεί να διατηρήσει το συνημμένο ζωντανό και να δυσκολεύει να προχωρήσει.
Όταν οι παλιές πληγές επανεμφανίζονται
Μερικές φορές, η αδέσμευτη αγάπη χτυπά βαθύτερα από ό, τι περιμένετε, επειδή χτυπάει σε παλιές συναισθηματικές πληγές. Εάν η αγάπη στην παιδική ηλικία ήταν ασυνεπής, υπό όρους ή παρακρατήθηκε, ο ενήλικος εγκέφαλος μπορεί να αναζητήσει ασυνείδητα παρόμοια δυναμική με την ελπίδα ότι τελικά θα το κάνει σωστό. Οι ψυχολόγοι ονομάζουν αυτό το καταναγκασμό επανάληψης – την προσπάθεια να αναδημιουργήσουν τα πρώιμα σχέδια για να τα κυριαρχήσουν.
Όταν κάποιος αισθάνεται συναισθηματικά διαθέσιμος ή απλά μακριά, μπορεί να ξυπνήσει μια ισχυρή λαχτάρα – όχι μόνο για την αγάπη, αλλά για συναισθηματική επικύρωση και αξία. Αυτή η γνωστή πρόκληση της προσπάθειας να κερδίσει κάποιον πάνω από τους καθρέφτες πρώιμες εμπειρίες προσπαθώντας να κερδίσει αγάπη. Αλλά αντί να θεραπεύει το παρελθόν, αυτή η δυναμική συχνά ενισχύει την πληγή, οδηγώντας σε περισσότερες αμφιβολίες, ανασφάλεια και καρδιά.
Τα συναισθήματά σας είναι πραγματικά, αλλά δεν δημιουργούν υποχρέωση
Ένα από τα πιο οδυνηρά μέρη της αγάπης που δεν ανταποκρίνεται είναι πόσο άδικο αισθάνεται. Σας ενδιαφέρει τόσο βαθιά – δεν θα πρέπει να μετράνε για κάτι; Αλλά η αγάπη, όταν είναι υγιής, πρέπει να πάει και με τους δύο τρόπους. Ανεξάρτητα από το πόσο δυνατά είναι τα συναισθήματά σας, δεν δημιουργούν ευθύνη για κάποιον άλλο να αισθάνεται το ίδιο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η αγάπη σας δεν είναι πραγματική ή σημαντική. Τα συναισθήματά σας είναι έγκυρα. Η ανικανότητα κάποιου άλλου να τους επιστρέψει δεν είναι μια αντανάκλαση της αξίας σας – είναι μια αντανάκλαση της δικής τους ετοιμότητας, ικανότητας ή επιλογής. Μερικές φορές συγχέουμε τη συναισθηματική ένταση με τη συμβατότητα, αλλά μια πραγματική σύνδεση χρειάζεται περισσότερο από έντονα συναισθήματα. Χρειάζεται αμοιβαίο ενδιαφέρον, κοινές αξίες, συνεπής φροντίδα και συναισθηματική ασφάλεια. Χωρίς αυτά τα πράγματα, ακόμη και η βαθύτερη αγάπη δεν μπορεί να γίνει μια πραγματική σχέση.
Προχωρώντας με συμπόνια
Εάν είστε ερωτευμένοι με κάποιον που δεν σας αγαπά πίσω, δεν σημαίνει ότι υπάρχει κάτι λάθος μαζί σας. Σημαίνει ότι η ικανότητά σας για αγάπη είναι ισχυρή. Αλλά ίσως είναι καιρός να κοιτάξουμε πιο προσεκτικά αυτό που πραγματικά λαχταράς.
Ρωτήστε τον εαυτό σας:
- Τι πραγματικά λαχταρώ σε αυτό το πλαίσιο;
- Κρατάω την ελπίδα – ή για μια φαντασία;
- Τι θα σήμαινε να ανακατευθύνουμε αυτήν την ενέργεια αγάπης προς τον εαυτό μου;
Σχέσεις βασικές αναγνώσεις
Η θεραπεία αρχίζει όταν σταματήσετε να κυνηγάτε τη φαντασία του ποιος κάποιος θα μπορούσε Να είστε και αρχίστε να τιμάτε ποιος εσείς Πραγματικά είναι. Η μη επαναλαμβανόμενη αγάπη συχνά αντικατοπτρίζει τις ανεκπλήρωτες ανάγκες ή τις πρώιμες πληγές, αλλά δεν χρειάζεται να διαμορφώσει το μέλλον σας. Όταν αναγνωρίζετε ότι η αξία σας δεν καθορίζεται από την ικανότητα κάποιου άλλου να σας αγαπά, παίρνετε πίσω τη δύναμή σας.
Από αυτόν τον τόπο σαφήνειας και αυτοσεβασμού, θα αρχίσετε να αναγνωρίζετε την αγάπη που είναι στην πραγματικότητα καλός Για εσάς – αγάπη που αισθάνεται αμοιβαία, γειωμένη και ασφαλή. Αυτό το είδος αγάπης δεν προέρχεται από την κυνηγώντας. Ξεκινά όταν αρχίζετε πρώτα να δώσετε στον εαυτό σας την ίδια φροντίδα και συμπόνια που αναζητήσατε από κάποιον άλλο.
Εικόνα Facebook: DMytro Sheremeta/Shutterstock
