Πηγή: unsplash / nick flancher
Στον κόσμο της αυτο-βελτίωσης και της προσωπικής ανάπτυξης, υπάρχει συχνά μια επικρατούσα αφήγηση που μας ενθαρρύνει να σιωπά τον εσωτερικό μας κριτικό, να το εξαλείψουμε στις πιο απομακρυσμένες εσοχές του μυαλού μας. Μας λένε ότι αυτή η εσωτερική φωνή, με την αμείλικτη κριτική και την αρνητικότητα, είναι επιζήμια για την ευημερία μας και εμποδίζει την πρόοδό μας. Και όμως, παρά τις καλύτερες προσπάθειές μας να την καταστέλλουμε, πολλοί από εμάς βρίσκουμε παράξενα απρόθυμοι να αφήσουμε αυτόν τον γνωστό σύντροφο.
Αλλά γιατί είναι τόσο δύσκολο να πεις αντίο στον εσωτερικό κριτικό που σκοτώνει την αυτοπεποίθησή σας; Τι σας κρατά δεμένο στην κρίση του, ακόμα και όταν ξέρετε ότι σας κάνει περισσότερο κακό παρά καλό;
1. Φόβος της μετριότητας
Παραδόξως, ο εσωτερικός κριτικός συχνά μεταμφιέζεται ως κινητήρια δύναμη, οδηγώντας σας να προσπαθήσετε για τελειότητα και αριστεία. Πολλοί φοβούνται ότι χωρίς τις σκληρές του κρίσεις, θα γίνουν εφησυχασμένοι, θα εγκατασταθούν για μετριότητα αντί να πιέσουν για να επιτύχουν το πλήρες δυναμικό τους. Με αυτόν τον τρόπο, ο εσωτερικός κριτικός είναι συνδεδεμένος με τις φιλοδοξίες σας, σας πείθει ότι η παρουσία του είναι απαραίτητη για την επιτυχία.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο εσωτερικός κριτικός σας σπάει και βλάπτει την αυτοπεποίθησή σας, χωρίς να σας κάνει καλύτερο. Οι γονείς κατά κάποιο τρόπο ενστικτωδώς γνωρίζουν ότι η παραβίαση του παιδιού τους όταν το παιδί μαθαίνει να περπατάει δεν λειτουργεί. Αντ ‘αυτού, ξέρουν να χρησιμοποιούν μια ενθαρρυντική φωνή. Η αντικατάσταση του κριτικού με μια φωνή που σας ενθαρρύνει αντί να σας σχίσει θα σας πάρει πολύ περισσότερο.
2. Η εξοικείωση δημιουργεί άνεση
Ο εσωτερικός κριτικός, για καλύτερα ή χειρότερα, ήταν μια συνεχής παρουσία στη ζωή σας. Είναι μια φωνή που έχετε συνηθίσει να ακούτε, ίσως από την παιδική ηλικία. Με περίεργο τρόπο, οι επικρίσεις του μπορούν να αισθάνονται σαν μια στρεβλωμένη μορφή επικύρωσης, ενισχύοντας τα γνωστά πρότυπα και τις πεποιθήσεις για τον εαυτό σας, ανεξάρτητα από το πόσο επιζήμια μπορεί να είναι.
3. Μηχανισμός αντιμετώπισης
Για μερικούς, ο εσωτερικός κριτικός χρησιμεύει ως μηχανισμός αντιμετώπισης – μια ασπίδα ενάντια στην ευπάθεια και την απόρριψη. Πραγματικά επικρίνοντας τον εαυτό σας, μπορείτε να προσπαθήσετε να προστατεύσετε ενάντια στην πιθανή κριτική από τους άλλους, πιστεύοντας ότι αν είστε οι πρώτοι που θα επισημάνετε τα ελαττώματά σας, θα τσιμπήσουν λιγότερο όταν επεσήμαναν από άλλους. Είναι ένας λανθασμένος αμυντικός μηχανισμός, αλλά ένας που είναι βαθιά ριζωμένος στην ψυχή σας.
4. Πολιτιστική προετοιμασία
Η κοινωνία μας συχνά δοξάζει την αυτοκριτική ως ένδειξη ταπεινότητας και αυτογνωσίας. Από νεαρή ηλικία, διδάσκουμε να είμαστε αυτοκριτικοί-να αξιολογούμε συνεχώς και να βελτιώνουμε τον εαυτό μας. Ως αποτέλεσμα, μαθαίνετε να εσωτερικεύετε αυτή την πολιτιστική αφήγηση, εξισώνοντας την αυτοκριτική με αρετή και αυτοεκτίμηση.
5. Προσάρτηση ταυτότητας
Με την πάροδο του χρόνου, μπορείτε να ταυτοποιήσετε τόσο με τον εσωτερικό σας κριτικό ότι γίνεται αλληλένδετη με την αίσθηση του εαυτού σας. Πιστεύετε λανθασμένα ότι χωρίς το συνεχές του σχόλιο, θα χάσατε την επαφή με το ποιος είστε – ότι η απουσία κριτικής θα αφήσει ένα κενό στην ταυτότητά σας.
Προχωρώντας προς την αυτο-γνώμη
Η αναγνώριση των λόγων πίσω από την προσκόλλησή σας στον εσωτερικό κριτικό είναι το πρώτο βήμα προς την απελευθέρωση. Πρόκειται για την αναγνώριση ότι ενώ ο εσωτερικός κριτικός μπορεί να έχει εξυπηρετήσει έναν σκοπό σε κάποιο σημείο της ζωής σας, η παρουσία του δεν είναι πλέον ευνοϊκή για την ανάπτυξή σας και την ευημερία σας.
Αντί να σιωπά τον εσωτερικό κριτικό μέσω της βίαιης δύναμης, μπορείτε να καλλιεργήσετε μια πιο συμπονετική σχέση με τον εαυτό σας. Η αυτοεξυπηρέτηση περιλαμβάνει τη θεραπεία των εαυτών μας με την ίδια συμπόνια και κατανόηση που θα προσφέραμε σε έναν φίλο σε περιόδους αγώνα. Σημαίνει την αναγνώριση των ελαττωμάτων και των ατελειών σας χωρίς κρίση και αναγνωρίζοντας ότι η αξία σας είναι εγγενής, ανεξάρτητα από τα επιτεύγματά σας ή τις αδυναμίες σας.
Αγκαλιάζοντας την αυτο-γνώμη, μπορείτε να αρχίσετε να χαλαρώνετε τη λαβή του εσωτερικού κριτικού και να δημιουργήσετε χώρο για αυτο-αποδοχή και ανάπτυξη. Είναι ένα ταξίδι γεμάτο προκλήσεις και αποτυχίες, αλλά αυτό που τελικά οδηγεί σε μεγαλύτερη ειρήνη, εκπλήρωση και αυθεντικότητα.
Έτσι, αρχίστε να μιλάτε πίσω στον τύραννο που είναι ο εσωτερικός σας κριτικός. Πες το να φύγει. Πείτε ότι δεν χρειάζεστε ή το θέλετε πια. Καλώς ήλθατε στη θέση του τη υποστηρικτική φωνή της αυτο-παιδικής ενέργειας, γιατί όταν αγκαλιάζουμε τις ατέλειές μας, ανακαλύπτουμε την ομορφιά της ανθρωπιάς μας.
